Баҳорнинг қоқ ўртасида ёққан қор ҳар кимга ҳам бирдек маьқул келмади. Масалан Баҳром бундан анча талофат кўрадиган бўлди. Чунки унинг бор йўқ тирикчилик манбаи томорқаси эди. Не-не машаққат билан эккан экини қовжираб қолди. Илк бор ҳосил тугган дарахтлар барги ғужанакка айланди.
Камбағални туя устида ҳам ит қопади. Баҳром бор йиққан-терганини шу томорқани яшнатишга харжлаган эди. Мана энди нима қиларини билмай талмовсираб ўтирибди. Нима қилсаки, рўзғорини ямашга ярагулик озиқ топса...
